Υπο τας φιλυρας / Sob as tílias

Resumo

Την Τετάρτη, 9 Σεπτέμβρη 1942, στην καρδιά της γερμανικής κατοχής, αφήνει την τελευταία του πνοή στην Αθήνα ο Ρώμος Φιλύρας, ο έλληνας «Ρεμπώ» των καταραμένων ποιητών. Νικημένος από την σύφιλη, είχε αποσυρθεί οικειοθελώς στο Δρομοκαΐτειο Νοσοκομείο το 1927, όπου και έγραψε το μεγαλύτερο τμήμα του έργου του.

            Ο κατά κόσμον Ιωάννης (Γιάγκος) Β. Οικονομόπουλος με καταγωγή από το Κιάτο ανήκει στους σημαντικούς νεορομαντικούς ποιητές του μεσοπολέμου. Πολέμησε με τον βαθμό του υπολοχαγού στους βαλκανικούς πολέμους στη Μακεδονία και την Ήπειρο, όπου έπαθε κρυοπαγήματα. Αποτάχθηκε το 1924, λόγω ανίατης αφροδίσιας πάθησης.

            Παρά τα σοβαρά ψυχικά προβλήματα από την εξέλιξη της νόσου, καταφέρνει μέσω των γραπτών του να μεταδώσει τα συναισθήματά του με άμεσα αντιληπτό τρόπο. Εξυμνεί την ομορφιά της φύσης και της γυναίκας και προσπάθησε να συλλάβει και να μεταδώσει μια ιδανική εικόνα τους.

            Ποιες ήταν άραγε οι τελευταίες του έγνοιες και παραστάσεις στο δωμάτιο του ιδρύματος; Τι στοίχειωσε τον ταραγμένο του νου και ποιες «κύκνειες» αισθήσεις ξύπνησαν στο τραγικό του τέλος; Ποιες ήταν οι αναφορές και οι πηγές του;

            Ένα μικρό διήγημα, ελάχιστος φόρος τιμής για τον Έλληνα ποιητή Ρεμπώ και την ταραχώδη του ζωή σε σχέση με το «μεγάλωμα» της χώρας μας μέσα από τους πολέμους που έζησε και φαντάστηκε.

Na quarta-feira, 9 de setembro de 1942, no coração da ocupação alemã, Romos Filiras, o “Rimbaud” grego dos poetas amaldiçoados, dá seu último suspiro em Atenas. Derrotado pela sífilis, ele se internou voluntariamente, no Hospital Dromokaitio em 1927, onde escreveu a maior parte de seu trabalho.

            O mundialmente famoso Ioánnis (Yagos) II. Economopoulos, originalmente de Kiato, pertence ao grupo dos importantes poetas neo-românticos do período entre guerras. ELE lutou como tenente nas guerras dos Balcãs, na Macedônia, e em Épiro, onde sofreu uma hipotermia. Ele foi internado em 1924 por causa de uma doença venérea incurável.

            Apesar dos sérios problemas psiquiátrico no decurso da doença, ele consegue transmitir suas emoções através de seus escritos de uma maneira diretamente perceptível. Ele glorifica a beleza da natureza e da mulher, buscando capturar e transmitir uma imagem ideal delas.

            Quais foram suas últimas preocupações e performances nos quartos do sanatório? O que assombrava sua mente perturbada e como os “cisnes” despertavam seus sentidos  para seu trágico fim? Quais foram suas referências e fontes?

            Uma história curta, uma pequena homenagem ao poeta Rimbaud grego e sua vida agitada em relação ao “crescimento” de nosso país através das guerras que ele viveu e imaginou.